W harmonii z dzieckiem


Adresaci:
Propozycja skierowana jest do rodziców dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym.

Cele:
Zapoznanie się z wiedzą o tym jak skutecznie wprowadzać ład, spokój i harmonię do relacji z dziećmi.
Nauczenie się takich sposobów komunikowania się z dzieckiem, które zwiększają szansę na porozumienie i współdziałanie. Nauka określania granic tego co jest i nie jest dopuszczalne, radzenie sobie z problemowymi zachowaniami, używania naturalnych konsekwencji.
Sposoby na emocje (dziecka i rodzica).
Celem nadrzędnym jest wypracowanie skutecznych strategii wychowania bez przemocy, z jasno określonymi zasadami i granicami. W warsztacie będziemy korzystać z metod poznawczych, systemowego rozumienia rodziny i perspektywy neurolingwistycznej.

Korzyści:
• bardziej klarowna komunikacja w rodzinie
• większa uważność w życiu codziennym i świadomość tego, co się dzieje w relacjach
• lepsze rozumienie emocji swoich i innych oraz konstruktywne radzenie sobie z nimi
• znajomość przydatnych i „uspokajających” wzorców komunikacyjnych
• głębsza świadomość mechanizmów wpływających na dynamikę życia rodziny

Forma:
Planowane jest relizowanie programu w czasie 5 spotkań odbywających się w odstępie tygodniowym (czasem ze względów organizacyjnych co 2 tyg.) zgodnie z zaplanowanym harmonogramem.
Cykliczna forma warsztatów ma pomóc rodzicom wprowadzać zmiany stopniowo i ewolucyjnie, tak aby nie robić rewolucji w życiu rodziny, a jednocześnie ułatwia uczenie się nowych sposobów „na wychowanie” – jest więc korzystne i dla dzieci i dla dorosłych.
W czasie każdego spotkania będziemy pracować nad własnymi umiejętnościami, ćwiczyć z prowadzącym i innymi rodzicami, pracować na tzw. „case studies” czyli historyjkach z życia naszego i naszych dzieci. Będzie wesoło i wzruszająco, mądrze i szalenie.

Harmonogram
Spotkanie 1.
Czas trwania 3h
Informacje wstępne. Integracja grupy warsztatowej. Zebranie oczekiwań. Reguły pracy grupy.
Podłoże teoretyczne wg. którego prowadzona jest grupa. Dlaczego dzieci są „niegrzeczne”? Pozytywne intencje . Jasne reguły. Czy nigdy nie wolno nam zmienić zdania? Kiedy pozwolić a kiedy zabronić? Zachowanie jako komunikat. Emocje rodzica a emocje dziecka – praktyczne narzędzie na błyskawiczne ochłonięcie!
Zachowania dziecka a zachowania dopuszczalne w rodzinie. Skrypty rodzinne. Rola obojga rodziców (opiekunów, dziadków, etc.) we wprowadzaniu zmian.
Uważność w wychowaniu.
Zadanie domowe: obserwowanie problemowych zachowań dziecka z perspektywy obserwatora. Szukanie pozytywnych intencji.
Spotkanie 2.
Klarowna komunikacja – jako mówić, żeby było wiadomo czego oczekujemy, jak mówić, żeby nasz komunikat miał większą siłę oddziaływania.
Upewnienie się – jak radzić sobie gdy dziecko „nie słyszy” co do niego mówimy.
Przecięcie i ochłonięcie – jak poradzić sobie z niekończącymi się dyskusjami, negocjacjami, jak unikać szantażu emocjonalnego (w obie strony).
Spotkanie 3.
Zachęcanie i dawanie przykładu. Język współpracy. Motywowanie – czyli o tym jak się uczy skakać orkę.
Spotkanie 4.
Ograniczony wybór. Naturalne konsekwencje.
Spotkanie 5.
Follow-up. Budowanie indywidualnych strategii działania w najtrudniejszych sytuacjach. Podsumowanie. Ćwiczenie integrujące: budowanie spójności w roli rodzica.


Reguły miłości


Dla kogo:
Na warsztat zapraszamy pary lub pojedyncze osoby, które chcą dokonać zmian w swoim związku, czują, że trudno im odkrywać i mówić o tym, że coś możnaby zmienić, tych którzy wiedzą co chcą zmienić a nie wiedzą jak zacząć.
Korzyści:
– rozpoznanie często nieświadomych schematów, wg. których funkcjonuje nasz związek,
– nabycie umiejętności unikania szkodliwych strategii i zastąpienie ich strategiami sukcesu (prowadzącymi do wzrostu satysfakcji, bliskości, zrozumienia, poszanowania i miłości w związku),
– lepsza i klarowniejsza komunikacja z partnerem,
– zwiększona świadomość emocji własnych i partnera.

Warsztat prowadzony jest w oparciu o sprawdzone w gabinecie psychoterapeutycznym założenia i strategie pozwalające wprowadzić do związku ład i odbudować bliskość, zaufanie i miłość. Oparty jest na założeniach psychoterapii systemowej i metodologii Terrenca Reala, znakomitego psychoterapeuty amerykańskiego.
Nie oferujemy łatwych rozwiązań. Będziemy się uczyć m.in.:
– jak rozpoznawać szkodliwe strategie działania w związku,
– uczyć się pomagać sobie wzajemnie w dostarczeniu tego czego potrzebujemy od partnera,
– stosować reguły i strategie pozwalające przerwać stare schematy i wprowadzić „nowe zasady”,
– zadbać o bliskość, szacunek i miłość w związku.
Każdy, kto weźmie udział w warsztacie otrzyma także plan pracy – jak wprowadzać zmiany w związku.

 


Przeżyj (dobrze) żałobę


 

Choć naturalna jest tendencja by zagłębiać się w temacie bólu i cierpienia, ciekawie jest przyjrzeć się ludziom, którzy konstruktywnie poradzili sobie z żałobą. Jak tego dokonali? W jaki sposób przeszli zwycięsko przez doświadczenie straty lub doświadczenie akceptacji własnego umierania?

Warsztat to efekt dwuletniego programu badawczego w obszarze efektywnych strategii radzenia sobie z żałobą realizowanego w ramach w Projektu Partnerskiego Leonadro da Vinci nr.2009-1-DE2-LEO04-01679 DYING AND DEATH IN EUROPE w latach 2009-2011.
Link: http://www.europeansharedtreasure.eu/detail.php?id_project_base=2009-1-DE2-LEO04-01679

Narzędzia i ćwiczenia proponowane na warsztacie, odnoszą się do czterech głównych tematów:

1. Pracy z przekonaniami na temat śmierci, umierania, straty. Bardzo często przyczyną naszych cierpień i „utknięcia” w żałobie są pewne schematy poznawcze, które przyjmują postać założeń, sądów i przekonań na temat śmierci, umierania, odejścia tej konkretnej osoby, lub tego co my „powinniśmy” lub czego nam „nie wolno” po śmierci (lub w trakcie odchodzenia) bliskiej nam osoby.

2. Znajdowania sensu i definiowanie kluczowego przesłania (np. z relacji z osobą, która odeszła). Każda relacja pozostawia w nas ślad. Każda relacja trwa w nas poprzez ten ślad, nawet jeśli się już skończył (lub dobiega końca) jej fizyczny wymiar. Z każdej relacji możemy dostać to coś, co jest skarbem na resztę naszego życia.

3. Uruchomienia zmiany – znalezienie „punktu zwrotnego” od przetrwania do rozwoju. Niekiedy w obliczu wydarzeń, które przekraczają horyzont naszych wyobrażeń przyjmujemy postawę „walki o przetrwanie”. Każde doświadczenie może być źródłem rozwoju. Perspektywa wzrostu jest możliwa dla każdego i w każdym momencie życia.

4. Integracja doświadczeń i włączenie ich do całościowego doświadczenia życiowego. Jeśli doświadczymy, że nasze życiowe doświadczenia są darem, pełnym zasobów darem staje się też nasze życie, takie jakie jest. Dzięki temu, żałoba może stać się pozytywnie domkniętym doświadczeniem, a my możemy żyć pełnią.

Program.
W czasie jednodniowego warsztatu będziemy:
– sprawdzać na jakim etapie żałoby jesteśmy,
– pracować z aktualnymi emocjami, które wywołuje w nas myśl o śmierci, śmiertelnej chorobie lub stracie,
– uczyć się jak mówić i słuchać na temat śmierci i straty,
– szukać zasobów uruchamiających nową perspektywę przeżywania żałoby, straty, śmierci,
– znajdować sposoby na to, by dać miejsce w naszym sercu, tym, którzy odeszli…

DLA KOGO:
Zapraszamy osoby, które:
– przeżyły stratę bliskich,
– zmagają się ze śmiertelną chorobą osób z najbliższego otoczenia,
– boją się własnej śmierci,- odczuwają stratę, z którą nie mogą sobie poradzić…