Psychoterapia jest dla mnie wspólną drogą. Wyprawą w głąb siebie, którą odbywam razem z klientem. Po drodze bywa i pięknie i trudno. Czasem okrywamy rzeczy, które chcieliśmy ukryć przed samymi sobą. Czasem znajdujemy ukryte i dawno zapomniane skarby. Niejednokrotnie okazuje się, że niezbędne jest rozprawienie się z demonami przeszłości.

Najistotniejsze w psychoterapii jest dla mnie, aby klient poszerzał swoje rozumienie rzeczywistości (widział ją z różnych perspektyw, odkrywał co jest siłą, tam, gdzie do tej pory widział tylko zgliszcza), uelastyczniał swoje zachowania (np. ucząc się nowych sposobów radzenia sobie) oraz otwierał dostęp do swoich wewnętrznych zasobów (emocji, zdolności, potencjału). Dzięki temu, mając „nową mapę”, dysponując nowymi zachowaniami, w oparciu o nowe dostępne zasoby wewnętrzne, może w inny, lepszy dla siebie sposób odkrywać świat, wchodzić w relacje, osiągać ważne dla siebie cele… Służą temu różne techniki i oddziaływania psychoterapeutyczne, od „zwykłej-niezwykłej” rozmowy, poprzez ćwiczenia i techniki wyobrażeniowe, aż po odgrywanie scen i realizowanie „zadań domowych”. Ponieważ każdy klient jest inny, z każdym staram się zbudować możliwość pracy w sposób dla niego najbardziej optymalny.

Psychoterapia polega na wspieraniu osób z problemami emocjonalnymi, relacyjnymi i osobowościowymi, na leczeniu zaburzeń psychicznych, rehabilitacji i profilaktyce zaburzeń psychicznych specyficznymi metodami psychoterapeutycznymi, w oparciu o unikalną, specyficznie oddziałującą relację pacjenta z psychoterapeutą. Psychoterapia czerpie z różnych dziedzin takich jak psychologia (poznawcza, emocji i motywacji, kliniczna, psychofizjologia), psychiatria, neurologia, neuropsychologia. Jest jednak autonomiczną dziedziną posiadającą swoje własne modele rozumienia i wyjaśniania rzeczywistości wynikające z wielodziedzinowych korzeni.

więcej na stronie Polskiej Federacji Psychoterapii

W pracy psychoterapeutycznej jestem nastawiony na realizację celów uzgodnionych z klientem oraz wspierającą relację. Wykorzystuję wiedzę i doświadczenia z różnych podejść psychoterapeutycznych, głównie z neurolingwistycznej psychoterapii i terapii systemowej, podejścia behawioralno-poznawczego (głównie Terapii Schematu i Mindfullnes). Pracuję również w oparciu o współczesną wiedzę neurobiologiczną wyjaśniającą mechanizmy utrzymywania się traum oraz dającą możliwości efektywnej neutralizacji ich skutków (nawet jeśli utrzymywały się przez wiele lat od wystąpienia traumatycznych wydarzeń). Pracuję z założenia krótkoterminowo (najczęściej do 20 sesji), choć wiem, że czasem potrzebna jest dłuższa praca i dlatego, w razie potrzeby prowadzę także psychoterapię długoterminową. Wychodzę z założenia, że najważniejszy jest szacunek do klienta, zrozumienie z czym przychodzi i podążenie razem z nim w drodze do zmiany.

Swoje przemyślenia i refleksje, a także inspiracje dla osób korzystających lub myślących o psychoterapii, zamieszczam na blogu www.PsychoterapiaZmienia.pl.


Zajmuję się następującymi zagadnieniami:


  • depresja i wahania nastroju,
  • zaburzenia lękowe (PTSD, cPTSD – trauma złożona, praca z osobami po przeżytej traumie jednorazowej: np. napad, gwałt, bycie uczestnikiem lub świadkiem wypadku, ale także traum, które powtarzały się lub trwały przez dłuższy okres, np.: wykorzystanie, przemoc),
  • problemy relacyjne,
  • zaburzenia osobowości,
  • wsparcie w kryzysie (rozwód, nagła zmiana środowiska, utrata pracy),
  • wsparcie osób w żałobie i po przeżytej stracie,
  • problemy małżeńskie i wychowawcze,
  • fobie,
  • problemy psychosomatyczne.

Regularnie uczestniczę w superwizji indywidulanej i zespołowej, oraz spotkaniach interwizyjnych.


Podstawowe kroki w stosowanym przeze mnie modelu psychoterapii


  • Zbudowanie dobrego kontaktu z klientem, poznanie jego „mapy świata” – zależy mi na tym, żebyś poczuł/a się bezpiecznie i wiedział/a, że jestem tym człowiekiem, z którym chcesz rozmawiać i podjąć pracę nad swoimi problemami.
  • Rozpoznanie stanu obecnego, problemu klienta – jesteś najlepszym ekspertem od problemu, chcę dzięi Tobie zrozumieć jak on się tworzy.
  • Zidentyfikowanie ew. pozytywnych intencji (lub wtórnych korzyści) związanych z problemem oraz znalezienie alternatywnych sposobów zadbania o nie – dopóki nie wiesz jakie masz korzyści z tego, że problem istnieje trzyma Cię on w szachu, a Ty (i ja) nie jesteś do końca świadom dlaczego.
  • Zdefiniowanie stanu pożądanego, celu klienta, z uwzględnieniem jego „ekologii” (dbałość o jednoznacznie pozytywne skutki zmiany) – zazwyczaj wiesz, czego nie chcesz. Ale ważniejsze jest czego chcesz w zamian?
  • Wybór i uaktywnienie zasobów, potrzebnych do realizacji celu i/lub sposobów jego osiągnięcia – dopiero gdy uruchomimy dostęp do wszystkich potrzebnych Ci wewnętrznych zasobów możesz realizować drogę do celu! Zapewne teraz tkwisz w miejscu, bo „zapomniałeś/aś” że masz z czego korzystać by się zmieniać…
  • Zainicjowanie realizacji celu (jeśli pojawiają się przeszkody wynikające z przeszłych doświadczeń – praca nad ich integracją). Cel jest ważny, ale niejednokrotnie ważniejsza jest droga.
  • Sprawdzian „ekologii” zmiany – tylko to co służy Tobie w szerszym kontekście (np. relacji rodzinnych, towarzyskich, zawodowych,) i w dłuższej perspektywie czasowej (nie tylko na dziś, ale np. za rok, 5, 10 lat) ma szansę zostać zrealizowane.
  • „Pomost w przyszłość”. Dokonałeś zmiany w jednym obszarze – jak będziesz mógł wykorzystać to co zaszło jutro, pojutrze i w innych sytuacjach. Sky is not a limit!

Kodeks etyczny


Jako psychoterapeuta NLPt zobowiązuje sie:

1. Wspierać zdrowie i dobrostan moich klientów oraz zawsze przedkładać ich interesy i dobro publiczne ponad moje własne. Wykorzystywać metody i wiedzę na temat wywierania wpływu jedynie dla dobra klienta, do rozwiązywania jego problemów oraz realizacji jego celów.

2. Dbać o ekologie zmiany terapeutycznej, tzn. o to, aby dalsze efekty tej zmiany miały charakter jednoznacznie pozytywny. Oznacza to zgodność samej zmiany, a także jej efektów zarówno z systemem wartości pacjenta, jego indywidualnością jak też z charakterem jego relacji międzyludzkich.

3. W pełni respektować integralność osób, którym pomagam oraz zachować obiektywizm w moich relacjach z klientami (m.in. z pomocą superwizji). Zachować neutralność światopoglądową w pracy terapeutycznej – w pełni szanować poglądy polityczne, filozoficzne i religijne pacjenta, powstrzymując się od jakichkolwiek ingerencji typu „za” lub „przeciw” w stosunku do treści tych poglądów. Jeśli jest to potrzebne, pomagać klientowi pełniej zrozumieć wpływ, jaki własne poglądy tego rodzaju wywierają na wybory życiowe, decyzje i sposób działania oraz uczyć wiekszej samokontroli w tym zakresie. Wszelkich ewentualnych zmian w tym obszarze pacjent dokonuje jednak samodzielnie.

4. Oferować tylko tego rodzaju pomoc, w zakresie której zostałem wyszkolony oraz na jaką pozwala mi moje doświadczenie zawodowe. Rozwijać moje techniczne umiejetności w celu stałego podnoszenia standardów prowadzonej przeze mnie praktyki. Udoskonalać i wzbogacać moją wiedze i umiejetności poprzez nieustanną edukacje.

5. Szanować fizyczne granice klienta i tworzyć bezpieczne, pełne zaufania środowisko dla jego terapii.

6. Być odpowiedzialnym za swój stan psychofizyczny w kontakcie z pacjentem. Jest to również związane z podejmowaniem pracy terapeutycznej w stanie świadomości wolnym od wpływu środków, które ją zniekształcają (alkohol, narkotyki, środki psychoaktywne itp.). Dbać o swoją psychofizyczną kondycje tak, aby radzić sobie konstruktywnie ze stresem jaki przynoszą sytuacje terapeutyczne oraz aby utrzymywać wysoką jakość swojej pracy.

7. Bronić moją profesje oraz reprezentujących ją kolegów przed niesłuszną krytyką, a także udostepniać opinii publicznej wiedze i informacje wyjaśniające nieporozumienia lub wątpliwości.

8. Działać w sposób zgodny z dobrym imieniem Polskiego Stowarzyszenia Neuro-Lingwistycznej Psychoterapii i w zgodzie z jego kodeksem etycznym.


Posłuchaj jaką drogę przeszła autorka motta, które umieściłem na stronie głównej „Nawet jeśli w maju pada śnieg, trzeba mieć nadzieję, że nadejdzie lato”.